На данной странице собраны познавательные стихи про весну на белорусском языке, которые познакомят малышей и школьников с удивительными стихами на белорусском языке.

 

 

Сонца нiзенька зусiм

Па-над небакраем,

I, здаецца, можна з iм

Стрэцiцца за гаем.

Гаснуць промнi – i за лес 

Медны шар садзiцца

Адпачыць за ноч, каб лепш

Заўтра засвяцiцца.

 

 

 

Ідзе вясна ўжо, дзякуй Богу!

Згінуў снег з сырой зямлі;

Папсавала гразь дарогу,

Перавалы загулі.

 

Сонца грэе, прыпякае;

Лёд на рэчцы затрашчаў.

Цёплы вецер павявае,

Хмар дажджлівых нам прыгнаў.

 

Вось і бусел паказаўся,

Гусі дзікія крычаць,

Шпак на дубе расспяваўся,

Жураўлі ужо ляцяць.

 

I зіма, як дым, прапала!

Зелянее луг, ралля.

Як ад болю, ачуняла

Наша родная зямля.

 

 

 

Люблю я прыволле

Шырокіх палёў,

Зялёнае мора

Ржаных каласоў.

 

I вузкія стужкі

Сялянскіх палос —

Люблю цябе, поле,

Люблю я твой плёс.

 

Ігрушы старыя,

Што ў жыце шумяць,

Зялёныя межы,

Далёкую гладзь.

 

Люблю я дарогі,

Што леглі між гор,

Ўнізе пад гарою

Ручча разгавор.

 

Люблю я узгоркі,

I насып-курган,

I сіняй далечы

Празрысты туман…

 

Люблю пазіраць я

На поле вясной,

Як ветрык жартліва

Плыве збажыной.

 

Калышацца жыта,

Радамі бяжыць,

А хваля паветра

Дрыжыць і дрыжыць…

 

Люблю я прыволле

Шырокіх палёў,

Зялёнае мора

Буйных каласоў.

 

 

 

Песняй вясны лебядзінаю,

Скінуўшы зімнія чары,

Шэпчуцца явар з калінаю

Ў сумнай даліне над ярам.

 

Лісцікі зеленяй хваляцца

Небу панятлівай мовай:

Росамі мыюцца раніцай,

Песцяцца сонцам паўднёвым.

 

Захадам модлы пакорныя

З маткай-зямлёй адпраўляюць;

Тайна у ночаньку чорную

Месяца, зор выглядаюць.

 

Слухаюць смехаў русалчыных,

Лопату крылляў начніцы,

Ветру павеваў ап'янчаных,

Плюскату шклістай крыніцы.

 

Чуецца музыка дзіўная

Ў повесцях сонных імшараў…

Цешыцца явар з калінаю,

Скінуўшы зімнія чары.